Blog van Jolanda (PGO) “Overspannen van vrijwilligerswerk”

Overspannen van vrijwilligerswerk?!

“Dan stel ik mij wel weer verkiesbaar,” zegt de penningmeester met afgeknepen stem. Ze wil niet verder, maar als zij stopt, gaat de secretaris ook weg. En zonder voorzitter, de vacature staat al een jaar open, ziet het er somber uit. Ze moet door, anders is alles voor niets geweest.

Op deze kleurige illustratie (collage van geverfd papier en inkt) zie je een man en een vrouw. Ze dragen trouwkleding. Zij heeft gele bloemetjes op haar witte sluier en jurk.  Ieder draagt een goudkleurige halsband om de hals. Deze halsbanden worden met elkaar verbonden door een goudkleurige schakelketting. Uit elke halsband steekt een sleutel. Hij biedt haar een gouden ring aan. Zij steekt hem haar gestrekte vinger toe. Ze zeggen in één woord: JA. Links van hem vliegt een witte vogel, een duif? En rechts van haar klingelt een gouden klok.  Op zijn arm en hoofd lezen we: Burn-out vereniging. Op haar mouw staat: Bestuurslid.
Illustratie: Leontine Hoogeweegen, www.tienstekenlab.nl

Vastgelopen

Regelmatig kom ik bij organisaties waar de energie weglekt. De betrokken vrijwilligers zijn moedeloos wegens gebrek aan respons op hun inspanningen. Het ledenaantal loopt terug en de relevantie van de organisatie neemt af. De eens zo enthousiaste club is vastgelopen.

Wederkerigheid

Samen iets moois opbouwen met een groep mensen, is verenigen. Je vindt elkaar vanuit gezamenlijke interesse en belangen. Maar wat doe je als de wederkerigheid uit de relatie sijpelt? Als het meer geven dan ontvangen wordt? Als leden wel eisen stellen, maar vervolgens zelf niets doen?

Bedoeling

“Stop ermee! Dat is het niet waard”, roep ik vaak. Om vervolgens een hele rij argumenten te krijgen waarom er dat echt onmogelijk is. Maar om overspannen te raken van je vrijwilligerswerk? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

“Maar om overspannen te raken van je vrijwilligerswerk? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?”

Identiteit

Zeker als iemand zich inzet met ziel en zaligheid, betekent stoppen meer dan het afstoten van werkzaamheden. Het is ook verlies van contacten, betrokkenheid en zingeving. Soms zelfs verlies van een deel van de eigen identiteit. Daarom weegt het besluit om niet verder te gaan zo loodzwaar.

Wanneer moet je volhouden?

Jaren terug bevond ik me in een enorme modderpoel waar ik niet uitkwam. ‘Enerzijds en anderzijds’ zat ik gevangen in mijn twijfel. Het boekje De Dip, van Seth Godin bracht mij tot een besluit. Ik las dat je beter kunt stoppen:

  • als het project nergens toe leidt;
  • als het werk meer energie kost dan het oplevert;
  • als al het plezier is verdwenen.

En je moet zeker doorgaan:

  • als er nog lichtpuntjes zijn;
  • als er een realistisch doel is;
  • als je er, ondanks alles, beter uit gaat komen.

“Doormodderen is ook een strategie, maar soms is het gezonder om te stoppen.”

Moed

Doormodderen is ook een strategie, maar soms is het gezonder om te stoppen. Om ruimte te maken voor anderen. Als die zich niet aandienen zegt dat voldoende: er is kennelijk geen energie om de organisatie overeind te houden. De stekker mag er uit.

Wil je ook stoppen maar weet je niet hoe? Of wil je weer energie opdoen om verder te gaan? Trek aan de bel. Ik kom bij jou in de modderpoel staan, zoek mee naar lichtpuntjes en help je moed te verzamelen om een keuze te maken.

Pin It on Pinterest