Het feest van oud en nieuw ligt alweer achter ons.
Op 1 januari 2021 ben ik – net als jullie – aan een kersvers nieuw 2021 begonnen. Dat gaf me een gevoel van hoop en vertrouwen. Vooral op die momenten dat naasten en bekenden mij de beste wensen voor 2021 beloofden.
Door die wolk van beloften en hoop werd ik soms toch ook met mijn benen op de aarde gezet op momenten zoals de verwachting van een verlengde lockdown in Duitsland, de grillige besmettingscijfers in Nederland, de nieuwe veel besmettelijkere virusvariant uit Engeland en andere steeds gebruikelijker wordende onheilsvoorspellingen. De Brexit is toch nog te laat ingegaan, concludeerde ik.
Misschien hadden we toch beter volop met ons traditionele vuurwerk en vreugde vuren, waarop alles belandde wat we niet mee wilden nemen naar het nieuwe jaar, de boze geesten moeten verjagen of minstens achter moeten laten in 2020.
Nu werd er bij ons in de buurt wel enig vuurwerk afgestoken, waarmee het hele gebeuren minder indrukwekkend, feestelijk en vreugdevol was dan andere jaren. De vreugdevuren op de hoeken van de straten ontbraken en stonden in een schril contrast met de vuurkorf bij een van onze buren, die er dapper genoeg nog wat van wilde maken.
Wel hebben we gelukkig al onze vingers nog, kunnen we nog scherp zien en hebben de eerstehulpposten een rustige nieuwjaarsnacht gehad.
Belonen, werkt beter dan straffen.
De enige die door ons allen in zijn hemd was gezet, was Ferd Grapperhaus, die voorafgaand aan de nieuwjaarsnacht nog beloofde dat wat hem betreft oorlog werd. Maar gelukkig gaat hij daar dus niet over. Wat me wel blijft puzzelen is de notie, die vlak voor de jaarwisseling rond het inenten groots werd gepresenteerd.
Belonen, werkt beter dan straffen.
Vanuit die wetenschap wil men mensen, die zich laten inenten tegen Corona bepaalde privileges toestaan. Zoals: naar het theater gaan, weer mogen vliegen, op vakantie naar het buitenland en ga zo maar door.
Sinds het verspreiden van die beloningsgedachten zien we dat steeds meer groepen zich opdringen om als een van de eersten te worden ingeënt. Er dreigen nu zoveel groepen voorrang te moeten krijgen, dat we ons moeten afvragen of we wel voldoende vaccin op voorraad hebben om iedereen met al dan niet terechte voorrang te kunnen inenten. En dat terwijl nog steeds niet zeker is of we wel op tijd kunnen beginnen met inenten.
Daar komt bij dat de medaille van het belonen twee kanten heeft.
Naast de groep die wordt beloond met privileges, wordt er tegelijk een groep gecreëerd die wordt gestraft omdat ze nog niet aan de beurt is of nog twijfelt of het vaccin wel voldoende getest en veilig is.
Belonen en straffen liggen daarmee in elkaars verlengde en zijn dus beide even slecht. Je creëert in de samenleving bewust een groep bevoorrechte en gedupeerde mensen en zet die als het ware tegen elkaar op.
Daar komt bij dat belonen en straffen erop gericht zijn om je afhankelijk te maken van degene die het voorrecht heeft om te mogen beslissen over wie er wordt beloond of gestraft. De eigen wil of een verstandige keuze wordt hiermee tenietgedaan en zeker niet op prijs gesteld.
We worden in onze beschaving jaren teruggeworpen in de tijd van Pavlov en de zijnen.
Ik pleit er daarom voor en wens jullie allen toe dat 2021 een jaar wordt waarin
* we weer in alle vrijheid kunnen leven
* er ruimte blijft om je eigen verstandige keuze te kunnen maken
* we niet tegen elkaar worden uitgespeeld door een beloning of straf
* we vooral in harmonie met elkaar veel goeds weten te bereiken
* we de lessen die we in 2020 hebben geleerd, gebruiken om gewenste veranderingen door te voeren.
Zo wordt het voor ons allen een zalig nieuwjaar.
Gerard Kulker
Voorzitter
